چرا گلوله های زره پوش تفنگ با نفوذ بالا (مهمات سوراخ کننده زرهی غیر تانک) معمولاً از کاربید تنگستن به عنوان هسته استفاده می کنند؟
به عنوان مثال، M995 M993 XM1158 7N24 FFV اساساً کاربید تنگستن روی مس است.
آیا ماده دیگری وجود دارد که بتواند اثر مشابهی داشته باشد؟
یا WC (کاربید تنگستن) راه حلی است؟
دو نوع آلیاژ تنگستن وجود دارد که در سلاحهای رزمی سوراخکننده زره استفاده میشود.
1. WC، همچنین به عنوان کاربید تنگستن شناخته می شود
علاوه بر جزء اصلی کاربید تنگستن همچنین حاوی کبالت، نیکل و سایر عناصر آلیاژی است. بالاترین سختی HRA95، تراکم 15.0g/cm³، سختی بسیار بالا، اما همچنین بسیار شکننده است، اما همچنین به همین دلیل فقط می توان از آن برای ایجاد نسبت ابعاد کوچکی از قطعات رزمی سوراخکننده زره استفاده کرد.
پرتابه های کالیبر کوچک از هسته های کاربید تنگستن استفاده می کنند که عمدتاً برای صرفه جویی در استفاده از مواد تنگستن و کاهش هزینه ها است.
2. آلیاژ سنگین تنگستن (WHA) همچنین آلیاژ سنگین تنگستن نامیده می شود
آلیاژ تنگستن رایج نیست، محتوای تنگستن با چگالی بیش از 90% نزدیک به 18 گرم در سانتیمتر مربع، سختی و فولاد معمولی و شکلپذیری میتواند مانند فولاد جعل و پردازش شود، اما همچنین فولاد به عنوان سختی بالا و چقرمگی خاص. این برای تولید هسته های باریک مهمات زره پوش تثبیت شده با دم مناسب است.
سرعت پوزه بالا، فاصله شلیک مستقیم طولانی، دقت بالا، توانایی نفوذ قوی و اثرات پسافکت خوب، که عمدتاً در برابر تانکها، خودروهای زرهی، توپخانههای خودکششی، کشتیها و هواپیماها و غیره استفاده میشود، همچنین میتواند برای از بین بردن استحکامات قوی استفاده شود. به طور گسترده ای در اسلحه های ضد تانک، اسلحه های تانک، اسلحه های هوایی، ضد هوایی، اسلحه های دریایی و اسلحه های ساحلی استفاده می شود و مهمات اصلی برای اسلحه های ضد تانک و اسلحه های تانک است.